O Mao, río humano

ourensenarede.com

Pouco a pouco, co ruxerruxe dos motores o catamarán chegou á desembocadura do río Mao. Virou a babor para parar un anaco en liña entre Cristosende e Barxacova. Ó redor: viñas, hortas, soutos, amieiros, carballos, sabugueiros... Tirando cara a arriba polo río pequeno, a ponte de madeira das Mixerelas, onde baixan as augas mexendo a cachón, de aí o seu nome, xa desaparecida, pero presente na memoria dos máis vellos da contorna, a ponte coa súa lenda fálica, que non podía faltar neste lugar máxico da ribeira do Sil. Tirando cara arriba, a Fábrica da Luz. No alto, a parroquia castrexa de San Lourenzo coas tumbas antropomorfas do medievo; no canón do Mao, as fervenzas de augas que baixan fuxidías das meigas, que as veñen atizando coas vasoiras na altura da ponte de Conceliñas. Xa no Sil, no tramo máis espallado, ai está a aldea de San Fiz que quedou como testemuño: hoxe, un cemiterio de lembranzas.