Día del libro, 23 de abril. martes, 23 de abril de 2013
luns, 22 de abril de 2013
Barrabás de Castro
Barrabás, nado no
berce da Ribeira Sacra, no Castro do mosteiro de Santa Cristina, seica o meteran no Seminario, daquela xa medraron os carballos da fraga, vaiche boa!, e disque os compañeiros do rural, máis pequenos, aínda coas canelas ó aire e mais imberbes, o alcumaran “Barrabás” polas barbas de chibo que lle saíran no queixo de
rapazolo.
Mais un día considerou que con tal
nome apegado na faciana do seu retrato, xa non serviría para oficiar de crego,
matinando como vía de escape, botarse ó mundo como ladro: ladro e 'Barrabás' casan ben, certo, pensou en liña co testemuño de San Mateo, escoitado nos
oficios da Semana Santa a un freire predicador; xa que logo, dicía para os seus
adentros, se alguén testificara: “O 'Barrabás' rapinoulle os cartiños a un vello
de Espiñas” ou se outro vai, e tira do refrán: “O onde vas Barrabás que cousa
boa non farás,” cadran os ditos cos conceptos.
O Barrabás de Castro, o meu veciño,
dada a súa nova condición de pequeno malandrín, en comparanza cos paxaros que voan con máis rango coas alforxas cargadas cara Suíza, fora preso por roubar a
historia, Troco e a ninfa Sálmacis, a
un doutor xesuíta, de vacacións en Parada de Sil, que impartía leccións de
doutoramento na Universitas Gregoriana de
Roma, a fábrica dos bispos. O libro roubado falaba de seres andróxinos, de
trocos e hermafroditas e mais de metamorfoses, citando o libro mourisco El Abencerraje e mais outros pecados
cometidos contra natura, comparando
ás persoas, criadas a imaxe e semellanza de Deus, cos rastreiros caracois:
babosos hermafroditas.
Barrabás, ós poucos, quedou ceibe por trocarse
arrepentido diante da fiscalía po ler textos roubados de pensamentos, mitos e
filosofas matinadas polo mesmo diaño, devolvendo os contidos asimilados polo
fachinelo dun confesionario; porén o profesor erudito, pola contra, foi
engaiolado na cadea do mosteiro de Santo Estevo, acusado polo Santo Oficio de
escribir glosas profanas en papel, contrarias á lei natural, nun centro
pontificio que ten como lema: ad maiorem
dei gloriam.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)